သူ႔မ်က္စိ ကိုဖ်က္လွ်င္ ကိုယ္မ်က္စိ ဖ်က္ျခင္းကို ခံေစ။ သူ႔သြား ကိုခ်ိဳးလွ်င္ ကိုယ္သြား ခ်ိဳးျခင္းကိုခံေစ ဟူေသာပညတ္စကားကို သင္တို႔ၾကားရၿပီ။ ငါပညတ္သည္ကား၊ ေႏွာင့္ရွက္ေသာသူကို မဆီးမတားႏွင့္။ သင္၏ ပါးတဘက္ကို သူတပါးပုတ္လွ်င္၊ ပါးတဘက္ကိုလွည့္၍ေပးဦးေလာ့။ သင့္အကႌ်ကိုယူလို၍ တရားေတြ႔ေသာသူ အားသင့္ဝတ္လံုကိုလည္း ယူေစျခင္းငွါ အခြင့္ေပးဦးေလာ့။ အၾကင္သူသည္ သင့္ကိုအႏိုင္ျပဳ၍ ခရီးတတိုင္သြားေစ၏၊ ထိုသူႏွင့္တကြ ႏွစ္တိုင္သြားဦးေလာ့။ ေတာင္းေသာသူအားေပးေလာ့။ ေခ်းငွါးလိုေသာသူကိုလည္း မျငင္းမပယ္ႏွင့္ (မႆဲ ၅ း ၃၈ – ၄၂)
ေမာေရွပညတ္တြင္ လက္တုန္႔ျပန္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ “မ်က္စိအစား မ်က္စိ၊ သြားတစ္ေခ်ာင္းအစား သြားတစ္ေခ်ာင္း” ဟူ၍ လက္တုန္႔ျပန္ေသာအခြင့္ေပးထား သည္ကိုေတြ႕ရသည္ ( ၀တ္ ၂၄း၁၇ – ၂၁၊ တရား ၁၉း၁၆-၂၁)။ ဤလက္တုန္႔ျပန္ျခင္း ဥပေဒသည္ ဂရိလူမ်ဳိး ႏွင့္ ေရာမလူတို႔၏ ပင္မ ပညတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ဤျပႆနာ၏ အစမွာ ဘီစီ (၁၇၅၀) ခန္႔က ေဘဘီလံုမင္း ဟာမိုရာဘီ (Hamurabi) ဥပေဒမွ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ဤ အခ်ိန္က လူတစ္ေယာက္သည္ အျခားတစ္ေယာက္အေပၚ က်ဴးလြန္မိပါက ခြင့္လႊတ္ျခင္းမရွိ လက္စားေျခၿပီး အမ်ဳိးလုိက္ အျပန္အလွန္ရစရာ မရွိေအာင္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ ဤသို႔ လက္တုန္႔ျပန္ျခင္းကို ဟာမူရာဘီမင္းက မႏွစ္သက္ေသာေၾကာင့္ “မ်က္စိတစ္ဘက္အစား မ်က္စိ၊ သြားတစ္ေခ်ာင္းအစား သြားတစ္ေခ်ာင္း” သာလက္စားေခ်ပါ ဟုဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ဤ ဟာမူရာဘီ ပညတ္ခ်က္မွ တစ္ဆင့္ ဂရိ၊ ေရာမတို႔ႏွင့္ ယုဒလူမ်ဳိးတို႔သည္ ေမာေရွ ပညတ္ျဖင့္ သယ္လာခဲ့သည္။ သခင္ေယရႈ ကမူ ဤသို႔ျပဳလုပ္ရန္ ဘုရားသခင္အလိုမရွိေသာေၾကာင့္ ဤသို႔ျပဳက်င့္ျခင္းကို လိုခ်င္ေတာင့္တမႈ မရွိႏွင့္ ဟုဆိုသည္။
ေမာေရွပညတ္တြင္ လက္တုန္႔ျပန္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ “မ်က္စိအစား မ်က္စိ၊ သြားတစ္ေခ်ာင္းအစား သြားတစ္ေခ်ာင္း” ဟူ၍ လက္တုန္႔ျပန္ေသာအခြင့္ေပးထား သည္ကိုေတြ႕ရသည္ ( ၀တ္ ၂၄း၁၇ – ၂၁၊ တရား ၁၉း၁၆-၂၁)။ ဤလက္တုန္႔ျပန္ျခင္း ဥပေဒသည္ ဂရိလူမ်ဳိး ႏွင့္ ေရာမလူတို႔၏ ပင္မ ပညတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ဤျပႆနာ၏ အစမွာ ဘီစီ (၁၇၅၀) ခန္႔က ေဘဘီလံုမင္း ဟာမိုရာဘီ (Hamurabi) ဥပေဒမွ စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ဤ အခ်ိန္က လူတစ္ေယာက္သည္ အျခားတစ္ေယာက္အေပၚ က်ဴးလြန္မိပါက ခြင့္လႊတ္ျခင္းမရွိ လက္စားေျခၿပီး အမ်ဳိးလုိက္ အျပန္အလွန္ရစရာ မရွိေအာင္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ ဤသို႔ လက္တုန္႔ျပန္ျခင္းကို ဟာမူရာဘီမင္းက မႏွစ္သက္ေသာေၾကာင့္ “မ်က္စိတစ္ဘက္အစား မ်က္စိ၊ သြားတစ္ေခ်ာင္းအစား သြားတစ္ေခ်ာင္း” သာလက္စားေခ်ပါ ဟုဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ ဤ ဟာမူရာဘီ ပညတ္ခ်က္မွ တစ္ဆင့္ ဂရိ၊ ေရာမတို႔ႏွင့္ ယုဒလူမ်ဳိးတို႔သည္ ေမာေရွ ပညတ္ျဖင့္ သယ္လာခဲ့သည္။ သခင္ေယရႈ ကမူ ဤသို႔ျပဳလုပ္ရန္ ဘုရားသခင္အလိုမရွိေသာေၾကာင့္ ဤသို႔ျပဳက်င့္ျခင္းကို လိုခ်င္ေတာင့္တမႈ မရွိႏွင့္ ဟုဆိုသည္။
ဤအေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သခင္ေယရႈသည္ အခ်က္ ေလးခ်က္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ထားသည္။
- လူတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးအၾကားျဖစ္ေလ့ရွိေသာအေၾကာင္းအရာ
- ရံုးတင္တရားစြဲျခင္း။
- အစိုးရမင္း၏ ႏိုင္ထက္စီးနင္းျပဳမႈ။
- အကူအညီေတာင္းခံျခင္း။
အထက္ေဖၚျပပါအခ်က္မ်ားသည္ လူထူအဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုအၾကား၊ တိုင္းျပည္တစ္ခု၌ က်င့္သံုးရန္ မဟုတ္။ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္အၾကား က်င့္သံုးရန္ျဖစ္သည္။
၁။ လူတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအၾကားျဖစ္ေလ့ရွိေသာအေၾကာင္းအရာ
“အၾကမ္းနည္းႏွင့္ လက္တုန္႔မျပန္ပဲ၊ ပါးတစ္ဖက္ ရိုက္ပါက အျခားတစ္ဖက္လည္း ရိုက္ပါေစ” ဟုဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းအရာသည္ လူတစ္စုႏွင့္ တစ္စုအတြက္ ေဖၚျပျခင္းမဟုတ္ပဲ၊ လူတစ္ဦးစီ၏ ႏိုင္ထက္စီးနင္းျပဳသူအေပၚ အသံုးျပဳရန္ေဖၚျပျခင္းျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံအေနႏွင့္ က်င့္သံုး၍လည္း မရႏိုင္ပါ။
ပါးတစ္ဖက္ကို ရိုက္သူအား အျခားတစ္ဖက္လည္း ရိုက္ခြင့္ေပးပါေစဟု ဆိုရာ၌ ဤသို႔ တစ္ေ၀ မတိမ္းလုိက္နာရန္ မဟုတ္ပါ။ ဤ နည္းကို ခရစ္ယာန္မ်ား က်င့္သံုးၿပီး ကမာၻသူကမာၻသားမ်ားက နမူနာျပ အတုယူမည္ဆိုပါက ဤ ကမာၻသည္ ႀကီးႏိုင္ငယ္ ညႇင္းေသာ ကမာၻျဖစ္ဖို႔ရန္သာရွိသည္။
ဤေနရာ၌ သခင္ေယရႈဆိုလိုသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေပၚ တစ္ဦးေသာသူက ႏိုင္ထက္စီးနင္း ျပဳက်င့္ေသာအခါ မခံခ်င္ျဖစ္ၿပီး၊ ႏွစ္ဆတုန္႔ျပန္လိုေသာစိတ္မရွိေစရန္ သြန္သင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္းကို ဤကဲ့သို႔ တုန္႔ျပန္လိုပါက စိတ္၌ မေက်မနပ္ျဖစ္ကာ သံသရာလည္ေနမည္သာျဖစ္သည္။ ပူျပင္းလွေသာမီးကို ေရေအးက ႏိုင္နင္းသကဲ့သို႔ ႏိုင္ထက္စီးနင္း ျပဳလုပ္ျခင္းကို စိတ္ႏွိမ့္ခ်ျခင္းႏွင့္ ေတာင္းပန္ျခင္းျဖင့္ ပို၍ေအာင္ႏိုင္ပါသည္။
တစ္ခါတံုးက အိႏၵိယႏိုင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္သူ (Governor) သည္ ၀ီလ်ံကယ္ရီ (William Carey) ကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳလုပ္လို၍ ထမင္းစားပြဲ တစ္ခု၌ “သာသနာျပဳဆရာ ၀ီလ်ံကယ္ရီ မင္းသာသနာျပဳ ဆရာအေနနဲ႕ မလာခင္တုန္းက အဂၤလန္မွာ ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမား မဟုတ္လား” ဆိုၿပီး ကဲ့ရဲ႕သည္။ ဤသို႔ တဟားဟားရယ္ၿပီး ၀ိုင္းကဲ့ရဲ႕ၾကသည္။ ၀ီလ်ံကယ္ရီ က “ဘုရင္ခံ ခင္ဗ်ား. . အဂၤလန္ မွာေနတုန္းက ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမားေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး. . . ဖိနပ္အေဟာင္းကို ျပဳ ျပင္တဲ့ သူမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟုျပန္ေျဖပါသည္။ ဤသို႔ စိတ္ႏွိမ့္ခ်စြာ တုန္႔ျပန္ေသာအခါ ဘုရင္ခံႏွင့္ လူႀကီးမ်ား ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ ဘာမွ် မေျပာႏိုင္ပဲ ၿငိမ္ေနၾကသည္။ ဘုရင္ခံက ကဲ့ရဲ႕ေသာ သေဘာျဖင့္ “ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမား” အေခၚခံရျခင္းကို လံုး၀စိတ္မဆိုးပဲ၊ ဖိနပ္ခ်ဳပ္အဆင့္ေတာင္ မဟုတ္ပါ၊ ဖိနပ္ေဟာင္းျပဳျပင္သူသာျဖစ္ပါသည္ဟု ၀န္ခံေျပာဆိုေသာအခါ ဘုရင္ခံ၌ရွိေသာ ကဲ့ရဲ႕ျခင္း၊ ႏိုင္ထက္စီးနင္းျပဳလိုစိတ္ကို ေၾကပ်က္သြားေစပါေတာ့သည္။ ညာဖက္ပါးကိုရိုက္ေသာ အခါ ေနာက္တစ္ဖက္ကိုပင္ ေပးပါက မည္သူအႏိုင္ရပါသနည္း။
ဆက္ရန္
မွတ္ခ်က္
Rev. Dr. Simon Pau Khan En ေရး၍ MBC မွပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ေသာ “ေတာင္ေပၚတရားေတာ္” စာအုပ္မွ ထပ္ဆင့္တင္ျပထားပါသည္။