ငါတို႔သည္ ထ၍တည္ၾကည္ၾကကုန္အ့ံ

/ Peter Lwin
ငါတို႔သည္ ထ၍ တည္ၾကည္ၾက ကုန္အ့ံ လို႔ေျပာတဲ့ အခါ ေနဟမိ ဆိုတဲ့ဂ်ဴးလူမ်ဳိး တစ္ေယာက္က ယုဒ လူတို႔ကို စည္းရံုးဦးေဆာင္ၿပီး  ေယရုရွလင္ ၿမိဳ႕ရိုးကိုျပန္လည္ တည္ေဆာက္ တဲ့အေၾကာင္းကို ေျပာမွာဘဲဆိုတာ ခရစ္ယာန္ မ်ားသိၿပီးျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဓမၼသေဘာအရ တည္ေဆာက္ျခင္းဆိုတာ အေဆာက္အဦးတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ျခင္းကို ဆိုလိုသလို၊ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ကိုတည္ေဆာက္ျခင္း၊ အသင္းေတာ္ကို တည္ေဆာက္ျခင္း၊ မိမိတို႔၏၀ိညာဥ္ေရးအသက္တာကိုတည္ေဆာက္ျခင္း စသည္တို႔ကိုလည္းဆိုလိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနဟမိက ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ရိုးကို တည္ေဆာက္ခဲ့တာကို စဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္၊ အသင္းေတာ္ ႏွင့္ ၀ိညာဥ္ေရးအသက္တာကို တည္ေဆာက္သြားၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေနဟမိဟာ ဗာဗုလံု လူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားျခင္းခံရတဲ့ ဂ်ဴးလူမ်ဳိး မိသားစုမွ ေပါက္ဖြါးခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာယဇ္ပုေယာဟိတ္ မဟုတ္သလို ပေရာဖက္တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္သူ႔နာမည္ဟာ ေနဟမိမွတ္စာ ထဲမွာမွ တစ္ပါး သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ ေဖာ္ျပျခင္းမခံရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဣသေရလ သမိုင္းမွာေတာ့ သူ႔အမည္ဟာ ေယာသပ္၊ ဧသတာ၊ ဒံေယလတို႔ အမည္ကဲ့သို႔ အေရးပါထင္ရွားတဲ့ အမည္ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ပါရွားဘုရင္ အာတေဇရစ္မင္းႀကီးရဲ႕ ဖလားေတာ္ကိုင္ျဖစ္ပါတယ္။ ပါရွားဘုရင့္ နန္းေတာ္မွာ ဖလားေတာ္ကိုင္ ဆိုတဲ့ရာထူးက ေသးႏုပ္တဲ့ရာထူးတစ္ခု မဟုတ္ပါဘူး။ ရွင္ဘုရင္က ယံုၾကည္စိတ္ခ်တဲ့သူကိုမွ ခန္႔ထားေလ့ရွိတဲ့ ရာထူးျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္ဘုရင္ကို အဆိပ္ခတ္ၿပီး လုပ္ႀကံျခင္းမခံရေအာင္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရတာ သူ႔တာ၀န္ပါ။ ရွင္ဘုရင့္ လူယံုေတာ္ျဖစ္သလို အႀကံေပးပုဂၢဳိလ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။

ေနဟမိဟာ ဘုရင့္နန္းေတာ္မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရေပမယ့္ မိမိ၏လူမ်ဳိး၊ မိမိႏိုင္ငံရင္းအေပၚမွာ ကရုဏာစိတ္ ႀကီးမားသူျဖစ္ပါတယ္။ အာတေဇရစ္မင္းႀကီး၏ နန္းစံႏွစ္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မွာ သူ႔ညီ ဟာနန္ ႏွင့္ ယုဒလူအခ်ဳိ႕ဟာ သူ႔ထံသို႔လာၾကၿပီး “ယုဒျပည္၌ ေနေသာသူတို႔သည္ ႀကီးစြာေသာဆင္းရဲျခင္း၊ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းကို ခံရၾက၏။ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ရိုးသည္ ၿပိဳပ်က္လ်က္ ၿမိဳ႕တံခါးလည္း မီးေလာင္၍ကုန္ၿပီ´´ (ေန ၁ း ၂-၃) ဆိုတဲ့သတင္းကို ေျပာၾကားပါတယ္။

သည္သတင္းကိုၾကားတဲ့အခါ ေနဟမိ အလြန္စိတ္ထိခုိက္ေၾကကြဲၿပီး ကာလအတန္ၾကာမွ် ငိုေၾကြးျမည္တမ္း ခဲ့ပါတယ္။ အစာေရွာင္ ဆုေတာင္းခဲ့ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္မွ အာတေဇရစ္ မင္းႀကီးရဲ႕ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ကို ၀င္ေရာက္ၿပီး “ကၽြန္ေတာ္ဘိုးေဘး သခၤ်ဳိင္းရွိရၿမိဳ႕သည္ ပ်က္စီးလ်က္ ၿမိဳ႕တံခါးလည္း မီးေလာင္၍ ကုန္ၿပီျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ထိုၿမိဳ႕ကိုျပဳစုမည္အေၾကာင္း ယုဒျပည္သို႔ ေစလႊတ္ေတာ္မူပါ” ဟုေတာင္းေလွ်ာက္ပါတယ္။ ရွင္ဘုရင္က အသာတၾကည္ ခြင့္ျပဳေတာ္မူတဲ့အတြက္ ေနဟမိဟာ ယုဒလူတို႔ကို ဦးေဆာင္ၿပီး ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ရိုးကို ျပင္ဆင္တည္ေဆာက္ဖို႔ ယုဒျပည္သို႔ျပန္လာၾကပါတယ္။
ၿမိဳ႕ရိုးကိုျပန္လည္တည္ေဆာက္ျခင္း
ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ ေရာက္တဲ့အခါ (၃) ရက္ အနားယူၿပီး ေနဟမိဟာ ညအခ်ိန္မွာ ၿမိဳ႕ရိုးကို လွည့္လည္စစ္ေဆး ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္မွ ယုဒလူတို႔ကို စုေ၀းေစၿပီး ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ရွင္ဘုရင္ မိန္႔ေတာ္မူလိုက္တဲ့ စကားတို႔ကို ေျပာၾကားပါတယ္။ ဒီေတာ့ ယုဒလူတို႔ဟာ “ငါတို႔သည္ ထ၍ တည္ၾကကုန္အ့ံ” ဟုဆိုလ်က္ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ႏိႈးေဆာ္၍ ၿမိဳ႕ရိုးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ၾကပါတယ္။ ၿမိဳ႕ရိုးကိုျပန္လည္တည္ေဆာက္တဲ့သတင္းကို ေဟာရနိလူ သမာၻလတ္၊ ကၽြန္ခံသူ အမၼဳန္အမ်ဳိးသား ေသာဘိႏွင့္ အာရမ္းအမ်ဳိးသား ေဂရွင္တို႔ ၾကားတဲ့အခါ သူတို႔က ျပက္ရယ္ျပဳၾကပါတယ္။ “သင္တို႔သည္ အဘယ္သို႔ျပဳၾကမည္နည္း။ ရွင္ဘုရင္ကို ပုန္ကန္ၾကမည္ေလာ” (ေန ၂ း ၁၉) ဟုဆိုၾကပါတယ္။
ထိုေခတ္ထိုအခ်ိန္က စစ္ရႈံးႏိုင္ငံမ်ား၏ ၿမိဳ႕ေတာ္၊ ၿမိဳ႕ရိုးတို႔ကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ျခင္းဟာ ပါရွားဘုရင္၏ အာဏာစက္ကို အံတုျခင္းျဖစ္တယ္။ ရွင္ဘုရင္ကို ပုန္ကန္ရန္ ႀကံစည္ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ ပါရွား လူမ်ဳိးတို႔က မွတ္ယူေလ့ရွိပါတယ္။ ေနဟမိ က ပါရွားဘုရင္၏ ဖလားေတာ္ကိုင္၊ လူယံုျဖစ္တဲ့အတြက္ ေယရုရွလင္ၿမဳိ႕ရိုးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခြင့္ရခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေနဟမိက “ေကာင္းကင္ဘံု၏အရွင္ ဘုရားသခင္သည္ ငါတို႔အား အခြင့္ေပးေတာ္မူမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ကၽြန္ျဖစ္ေသာ ငါတို႔သည္ ထ၍ တည္မည္” (ေန ၂ း ၂၀) ဟုဆိုလ်က္ ဘုရားသခင္၌ ဆုေတာင္၍ ၿမိဳ႕ရိုးကို ဆက္ကပ္တည္ေဆာက္ၾကပါတယ္။
ၿမိဳ႕ရိုးဆက္လက္တည္ေဆာက္ေၾကာင္း သမာၻလတ္ႏွင့္ သူ႔လူေတြၾကားတဲ့အခါ အလြန္ေဒါသအမ်က္ထြက္ၿပီး “အားနည္းေသာ ယုဒလူတို႔သည္ အဘယ္သို႔ ျပဳၾကမည္နည္း ကိုယ္ကို ခိုင္ခန္႔ေစမည္ေလာ။ ယဇ္ပူေဇာ္မည္ေလာ၊ တစ္ေန႔ခ်င္းတြင္ လက္စသပ္မည္ေလာ၊ ကၽြမ္းေလာင္ေသာ ေက်ာက္တံုးတို႔ကို အမိႈက္ပံုးမ်ား ထဲမွထုတ္၍ ျပဳျပင္မည္ေလာ” (ေန ၄ း ၂) ဟု မိမိ အမ်ဳိးသာခ်င္း ရွာမာရိတပ္သားတို႔ေရွ႕မွာ ေျပာၾကားပါတယ္။ အနားမွာရွိတဲ့ အမၼဳန္ အမ်ဳိးသား ေသာဘိ ကလည္း “သူတို႔တည္ေသာ ေက်ာက္ရိုးကို ေတာ္ေခြးထိလွ်င္ ၿပိဳလဲလိမ့္မည္” လို႔ ျပက္ရယ္ျပဳပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနဟမိႏွင့္ သူ႔လူမ်ားဟာ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ျခင္း မရွိဘဲ ဆုေတာင္း၍ ၿမိဳ႕ရိုးကို ဆက္လက္တည္ၾက ပါတယ္။ ၿမိဳ႕ရိုးတည္ေဆာက္ျခင္း အမႈရပ္ဆိုင္းသြားျခင္းမရွိေၾကာင္းၾကားသိတဲ့အခါ သမာၻလတ္၊ ေသာဘိ ႏွင့္ အာရမ္လူတို႔ အလြန္ေဒါသထြက္ၿပီး “ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ကို စစ္ခ်ီ၍ တိုက္မည္။ ထိုအမႈကို ဖ်က္မည္” လို႔ တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ၾကပါတယ္။ ေနဟမိ က ယုဒလူတို႔ကို “ရန္သူကို မေၾကာက္ၾကႏွင့္။ ႀကီးျမတ္၍ ေၾကာက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ ထာ၀ရဘုရားသခင္ကို ေအာက္ေမ့ၾကေလာ့။ ညီအစ္ကို၊ သားမယား၊ အိမ္ယာအဖို႔ တိုက္ၾကေလာ့” (ေန ၄ း ၁၄) လို႔ အားေပးစကားေျပာၾကားၿပီ ထိုအခ်ိန္မွ စ၍ ေန႔ညမျပတ္ ကင္းေစာင့္ထားပါတယ္။ ယုဒလူတစ္၀က္က အလုပ္လုပ္ၾကၿပီး တစ္၀က္ကေတာ့ လွံ၊ ဒိုင္း၊ ေလး၊ သံခ်ပ္ေတြ ကိုင္ေဆာင္ၾကပါတယ္။
ၿမိဳ႕ရိုးကို တည္ေဆာက္သူမ်ားဟာ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ အလုပ္လုပ္ၾကၿပီး လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ၾကပါတယ္။ ခါးမွာ ဓါးကိုဆြဲၿပီး တည္ေဆာက္ၾကပါတယ္။ ရန္သူေတြရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္မႈကို မေၾကာက္၊ ဘုရားသခင္၌ ယံုၾကည္ကိုးစားေသာစိတ္ျဖင့္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ (၅၂) ရက္ျပည့္ေသာေန႔မွာ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ရိုးကို လက္စသတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ေနဟမိထံမွ သင္ယူရမည့္အခ်က္မ်ား
ေနဟမိ၏ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ရိုး တည္ေဆာက္ျခင္း အမႈကို စဥ္းစားဆင္ျခင္တဲ့အခါ ေနဟမိ၏ ဘုရားသခင္အေပၚ ယံုၾကည္ကိုးစားျခင္းႏွင့္ ဆုေတာင္းျခင္းအားႀကီးသူ၊ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ စည္းရံုးေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈ၊ စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္မႈ၊ အခက္အခဲျပႆနာမ်ား ႀကံဳေတြ႕လာရတဲ့အခါ လ်င္ျမန္တိက်စြာ ဆံုးျဖတ္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မႈ စသျဖင့္ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ အေရးအႀကီးဆံုး အခ်က္က ေနဟမိ၏ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ အမႈေတာ္ေဆာင္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ (Self sacrificing Spirit) ျဖစ္ပါတယ္။ ေနဟမိ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သမွ်ဟာ မိမိ အက်ဳိးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာမဟုတ္ဘဲ မိမိ၏ ဘုရားသခင္၊ မိမိ၏လူမ်ဳိးေတာ္၊ မိမိ၏ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ မိမိလူမ်ဳိးအတြက္ အမႈေတာ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ပါရွားဘုရင္ရဲ႕ ဖလားေတာ္၀န္ရာထူးကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။
ၿမိဳ႕၀န္ ရိကၡာကို မစားဘဲ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ေနဟမိက “အို… ဘုရားသခင္၊ ဤလူတို႔အဖို႔ အကၽြႏ္ုပ္ျပဳသမွ်အတြက္ အကၽြႏ္ုပ္ကို ေအာက္ေမ့၍ ေက်းဇူးျပဳေတာ္မႈပါ” (ေန ၅း၁၉) ဟု ဆုေတာင္းေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီဆုေတာင္းခ်က္က ေနဟမိရဲ႕ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔စိတ္ဓါတ္ကို ေဖာ္ျပေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနဟမိထံက ကၽြန္ေတာ္တို႔ သင္ယူရမယ့္ အခ်က္မ်ားအနက္ အေျခခံအခ်က္ (၄) ခ်က္ကို ေ၀မွ်ေပးခ်င္ပါတယ္။
(က) Compassion (သနားျခင္း ကရုဏာစိတ္)
သနားျခင္း ကရုဏာစိတ္ဆိုတာ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နာခံလိုက္ေလွ်ာက္ႏိုင္ဖို႔ တြန္းအားေပးေနတဲ့ အင္အားတစ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနဟမိဟာ မိမိ၏ လူမ်ဳိးမ်ား ပင္ပန္းဆင္းရဲျခင္း၊ ကဲ့ရဲ႕ျခင္း ႀကီးစြာခံစားေနရေၾကာင္း ၾကားသိရတဲ့အခါ သနားျခင္း ကရုဏာစိတ္ျဖင့္ ကာအတန္ၾကာ ငိုေၾကြးၿပီး အစာေရွာင္ ဆုေတာင္းခဲ့ပါတယ္။
(ခ) Co-operation (ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ)
ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နာခံလိုက္ေလွ်ာက္ရမွာ အမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ေနဟမိဟာ ေယရုရွလင္ ၿမိဳ႕ရိုး တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ ယဒလူေတြႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ယုဒလူတို႔ ရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေရးအသက္တာကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ ယဇ္ပုေယာဟိတ္ က်မ္းတတ္ဆရာ ဧဇရ ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။
(ဂ) Confidence (ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈ)
ဘုရားသခင္၏အမႈေတာ္ကို ေဆာင္ရြက္ရာမွာ ဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္ကိုးစားဖို႔လိုအပ္သလို မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရန္ လိုအပ္ပါတယ္။ ေနဟမိဟာ ဘုရားသခင္အေပၚ၌ ယံုၾကည္ကိုးစားေသာစိတ္၊ မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ေသာစိတ္ျဖင့္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ရိုးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ႏႈတ္ေတာ္ထြက္တရား (ဘုရားသခင္၏ ကတိေတာ္မ်ား) ကို စဥ္းစားဆင္ျခင္ျခင္း၊ ဆုေတာင္းျခင္းအားျဖင့္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈကို ေနဟမိ ရယူႏိုင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
(ဃ) Courage (ရဲရင့္ေသာစိတ္)
ရဲရင့္ေသာစိတ္ဆိုတာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈ၊ ေသြးေဆာင္ဖ်ားေယာင္းမႈ၊ ေႏွာင့္ယွက္ဟန္႔တားမႈေတြကို အေလွ်ာ့မေပးဘဲ မိမိ၏ယံုၾကည္ခ်က္အေပၚမွာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ႏိုင္ေသာ စိတ္ဓါတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနဟမိ ဟာ ရန္သူတို႔၏ ျပက္ရယ္ျပဳမႈ၊ ေႏွာက္ယွက္ဟန္႔တားမႈ၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြကို အေလွ်ာ့မေပးဘဲ မိမိ၏ ယံုၾကည္ခ်က္အေပၚမွာ ခိုင္မာစြာ ရပ္တည္ခဲ့တာကို ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
နိဂံုး
ေနဟမိ၏ အသက္တာဟာ ဆုေတာင္းျခင္း အားႀကီးတဲ့ အသက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ေနဟမိ လုပ္ေဆာင္သမွ်ဟာ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္က ေနဟမိ၏ ဆုေတာင္ျခင္းကို အေျဖေပး၍ ေနဟမိ ႏွင့္ အတူ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ရိုးကို (၅၂) ရက္အတြင္းမွ အၿပီးတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဆာလံ ၁၂၇ း၁ မွာ ဆာလံဆရာက “ထာ၀ရဘုရားသည္ အိမ္ကို ေဆာက္ေတာ္မမူလွ်င္ ေဆာက္ေသာသူတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီး လုပ္ေဆာင္ၾက၏” လို႔ေျပာပါတယ္။ ဘုရားသခင္က ေနဟမိ ႏွင့္ အတူ မတည္ေဆာက္ဘူးဆိုလွ်င္ ေနဟမိ ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ဟာ အခ်ည္းႏွီးျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ရိုးတည္ေဆာက္ၿပီးစီးသြားတဲ့အခါ ေနဟမိ က “ထိုအမႈသည္ ငါတို႔၏ ဘုရားသခင္အခြင့္ ႏွင့္ ၿပီးစီးေၾကာင္း” ကို ၀န္ခံေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ေနဟမိ ကို ဓမၼပညာရွိေတြက “ဓမၼေဟာင္းေခတ္၏ ယာကုပ္” (James of the Old Testament) လို႔တင္စားေခၚဆိုၾကပါတယ္။ ရွင္ယကုပ္ ဟာ ယံုၾကည္ျခင္းတရားကို လက္ေတြ႕ အလုပ္ (အက်င့္တရား) အားျဖင့္ သက္ေသျပၾကဖို႔ ယံုၾကည္သူအားလံုးကို စိန္ေခၚခဲ့သလို ေနဟမိ ကလည္း ဘုရားသခင္အေပၚ ယံုၾကည္ျခင္းကို လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ သက္ေသျပၾကဖို႔ ယုဒလူတို႔ကို စိန္ေခၚခဲ့တဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။
ေနဟမိဟာ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕ရိုးကို ဘုရားသခင္အား ယံုၾကည္ကိုးစားေသာစိတ္ျဖင့္ တည္ေဆာက္ခဲ့သလို ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္လည္း ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္၊ အသင္းေတာ္ႏွင့္ မိမိတို႔တစ္ဦးစီ၏ ၀ိညာဥ္ေရး အသက္တာကို တည္ေဆာက္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေနဟမိ၏ သနားျခင္း ကရုဏာစိတ္၊ အမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုေသာစိတ္၊ ဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္ကိုးစားသလို မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္ကိုးစားေသာစိတ္၊ အခက္အခဲျပႆနာမ်ား ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့အခါ မိမိ၏ ယံုၾကည္ခ်က္အေပၚမွာ ၿမဲၿမံစြာရပ္တည္ၿပီး စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ျခင္းမရွိဘဲ ရဲရင့္ေသာစိတ္ျဖင့္ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းသြားႏိုင္ျခင္းတို႔ကို သင္ယူ၍ ခရစ္ယာန္အသက္တာကို လွမ္းေလွ်ာက္သြားၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေဒါက္တာတင္လွ
မွတ္ခ်က္။    ။ ႏို၀င္ဘာလ (၂၀၁၀) ထုတ္ျမန္မာ့တမန္ မဂၢဇင္းမွျပန္လည္တင္ျပထားပါသည္။