ေခတ္သစ္ ကမာၻႏွင့္ ယွဥ္မည္ဆိုလွ်င္ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ေတာ္ ကဲ့သို႔စီးပြါးေရး အရ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳး စည္ပင္ကာ ယဥ္ေက်း မႈေပါင္းစံု ထြန္းကားရာ အရပ္တြင္ ေမြးဖြါးၿပီး၊  ေတာျမက္ရိုင္းမ်ား ထူထဲစြာ ေပါက္သည့္  ေတာရြာဇနပုတ္သို႔ မိမိပိုင္ဆိုင္သမွ်ေသာ စီးပြါးခ်မ္းသာမႈ အားလံုးႏွင့္အတူ ေျပာင္းေရႊ႕သူျဖစ္သည္။ လူၿဗိန္းေတြး ေတြးမည္ဆိုလွ်င္ စီးပြါးဥစၥာက်ဆင္းရန္သာရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာင္ႏွစ္မ်ားစြာၾကာေသာအခါ ကမာၻ႕အႀကီးဆံုးေသာ ဘာသာေရး သံုးခုျဖစ္ေသာ ဂ်ဴး၊ အစၥလမ္ ႏွင့္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာေရး တို႔၏ ၀ိညာဥ္ဖခင္ႀကီးဟု ေခၚေ၀ၚသမုတ္ျခင္း ခံရသူ ျဖစ္သည္။

သူ၏အမည္ကို အာၿဗဟံ ဟု ဘုရားသခင္က ေျပာင္းလဲသမုတ္ျခင္းကို မခံခင္တြင္ သူ၏နာမည္သည္ အာၿဗံ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး “ဂုဏ္ျပဳထိုက္ေသာဖခင္ႀကီး” ဟူ အဓိပၸါယ္ရသည္။ သူသည္ ယူဖေရးတီးစ္ ျမစ္ကမ္းေပၚတြင္ တည္တားသည့္ ဥရု ၿမိဳ႕ (ယေန႔ အီရတ္ႏိုင္ငံ) တြင္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယေန႔ ဥရု ၿမိဳ႕ေဟာင္း ကို Nasiriya ဟုေခၚသည့္ အီရတ္ႏိုင္ငံ၏  ၿမိဳ႕တစ္ခု အနားတြင္  ေတြ႕ရွိႏိုင္ေသးသည္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ႏွင့္ အီရတ္ႏိုင္ငံအၾကား ျဖစ္ပြါးေသာ စစ္ပြဲ၌ ဤၿမိဳ႕တြင္ အီရတ္စစ္တပ္မ်ား အခိုင္အမာ တပ္ခ်ကာ အေမရိကန္စစ္တပ္ကို အႀကီးအက်ယ္ ခံတိုက္ခဲ့ဘူးသည္။  အာၿဗဟံ ေခတ္တုန္းက ဤ ဥရု ၿမိဳ႕ကေလးသည္ ကမာၻ႕ ပထမဦးဆံုးေသာ အင္ပါယာႀကီး ဟု သမိုင္းပညာရွင္မ်ား သမုတ္ခဲ့သည့္ ဆူမာ အင္ပါယာ လက္ေအာက္တြင္ အေရးပါ၊ အခ်က္အခ်ာက်ေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ခဲ့သည္။

ခါနန္အရပ္ေဒသသို႔ထြက္ခြါျခင္း
တကယ္ေတာ့  ဥရုၿမိဳ႕ကိုစြန္႔ခြါၿပီး ခါနန္ အရပ္ေဒသကို ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ စိတ္ကူးရသူမွာ  အာၿဗဟံ ကိုယ္တိုင္ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ သူ၏ ဖခင္ႀကီးTerah   ျဖစ္သည္။  ေလာကီအျမင္ျဖင့္ စဥ္းစားမည္ဆိုလွ်င္ ဖခင္ႀကီး သူေဌးသူၾကြယ္ႀကီး တစ္ေယာက္ျဖစ္သူ Terah သည္ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ခါနန္သို႔  ေျပာင္းေရႊ႕လိုသနည္း ဆိုသည့္ ေမးခြန္းသည္ ပေဟဌိ ဆန္ေသာ နားလည္ရခက္သည့္ အရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ သမိုင္းပညာရွင္ မ်ားကမူ ဖခင္ႀကီး Terah သည္ ဘီစီ ၂၀၀၀ ခန္႔တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ဥရု ၿမိဳ႕ကို ရန္သူမ်ားမွ ေခ်မြဖ်က္စီးခဲ့ျခင္းကို ႀကိဳတင္ရိပ္မိ သိရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္မည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။

ဥရုၿမိဳ႕မွ ခါနန္သို႔ တည့္တည့္ထြက္မည္ဆိုလွ်င္ မိုင္ ၆၀၀ ခန္႔ေ၀းၿပီး ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕ေသာ အာေရဗ်သဲကႏၱာရ ကိုျဖတ္သန္းရေပမည္။ ဖခင္ႀကီး Terah သည္ မိမိပိုင္ဆိုင္ေသာ သိုး၊ ႏြား၊ ကုလားအုပ္မ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္မိသားစုအားလံုး ဤမိုင္ ၆၀၀ ခရီးၾကမ္းကို ျဖတ္သန္းရန္ အလြန္ အႏၳရယ္မ်ားေၾကာင္း သိရွိနားလည္သျဖင့္ ေျမာက္စူးစူးသို႔ ထြက္ခြါမည့္အစား ေရေပါမ်ားသည့္ အေနာက္ေျမာက္ဖက္သို႔ ထြက္ခြါ ခဲ့ကာ ေျမထဲပင္လယ္အရပ္ေဒသကို ေရာက္ေသာအခါတြင္မွ ခါနန္ျပည္ ရွိရာ ေတာင္ဖက္ကို ျပန္ဆင္းလာခဲ့ျဖင္းျဖစ္သည္။ မိုင္ ၆၀၀ ေ၀းသည့္ ခါနန္ကို မိုင္ ေထာင္ေက်ာ္ ခရီးျပဳခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ခါနန္ ျပည္ေရာက္သည္အထိ မသြားခဲ့ဘဲ ေျမထဲပင္လယ္ႏွင့္ ခါနနန္ျပည္ အၾကားၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ Haran ၿမိဳ႕တြင္ရပ္ကာ အေျခစိုက္ ေန ထိုင္ခဲ့သည္။ ဖခင္ႀကီး Terah အနိစၥေရာက္ခ်ိန္တြင္ အာျဗံံသည္ အသက္ ၇၅ အရြယ္ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အာၿဗံအား “သင္၏ႏိုင္ငံ၊ အမ်ဳိး   ႏွင့္ ဖခင္ႀကီး၏ အိမ္တို႔ကို စြန္႕ခြါ၍ ငါျပလတ့ံေသာ အရပ္ေဒသသို႔ထြက္ခြါေလာ့၊ သင့္ကို လူမ်ဳိးအေပါင္းတို႔၏ ဖခင္ႀကီး  ျဖစ္ေစမည္” ဟု မိန္႔ေတာ္မူ ခဲ့သည္ (ကမာၻ ၁၂း၁-၂) ။

အာၿဗံသည္ ဘုရားသခင္ အမိန္႔ေပးသည့္အတိုင္ လိုက္နာခဲ့သည္။ မိန္းမ Sarai ႏွင့္ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားအျပင္ တူေတာ္သူ ေလာတ (သူ၏ အကို ဟာရန္ ၏သား) တို႔ႏွင့္အတူထြက္ခြါသြားခဲ့သည္။ အကိုျဖစ္သူ ဟာရန္ သည္ ဥရု ၿမိဳ႕တြင္ ရွိစဥ္ပင္ ေသဆံုးခဲ့သူျဖစ္သည္။

ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္
ခါနန္ျပည္ Shechem အရပ္တြင္ စခန္းခ်စဥ္တြင္ အာၿဗံအား ဘုရားသခင္က အံ့ၾသစရာေကာင္းေသာ ကတိေတာ္ တစ္ခုေပးခဲ့သည္။ ထိုကတိေတာ္မွာ ဤအရပ္ေဒသ တစ္ခုလံုးကို သင္၏သားစဥ္ေျမးအဆက္ဆက္တို႔အား အပိုင္ေပးမည္ ဟူ၍ျဖစ္သည္ (ကမာၻ ၁၂း၇)။

အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ၿပီျဖစ္ေသာ အာၿဗံတြင္ သားတစ္ေယာက္မွ် မထြန္းကားခဲ့ေသးပါ။ သူ႔ အသက္ ၇၅ ႏွစ္ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ဇနီး Sarai မွာ ၆၆ ႏွစ္ အရြယ္ျဖစ္သည္။ အာၿဗံသည္ ဘုရားရွင္၏ ကတိေတာ္ကို ေအာက္ေမ့ ေက်းဇူးတင္သည့္ အေနျဖင့္ ေက်ာက္တံုးမ်ားျဖင့္ ယဇ္ပုလႅင္ တည္ခဲ့ သည္။ ေရွ႕ဆက္လွမ္းရမည့္ ဘ၀ခရီးၾကမ္းတြင္ ဘုရားသခင္ေပးေသာ ဤ ကတိေတာ္သည္ ေကာင္းႀကီးလား၊ က်ိန္ျခင္းလား ဟု စဥ္းစားေတြေ၀စြာျဖင့္ ဆက္လွမ္းလာခဲ့သည္။ တစ္ေန႔ မိမိ၏ေသြးမွ ျဖစ္တည္လာမည့္ သားစဥ္ေျမးဆက္ တို႔အတြက္ ဟူေသာ ဖခင္စိတ္ကို ဘုရားသခင္က ခ်ေပး ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ခရီးၾကမ္း ကို အရႈံးမေပး ႀကံ႕ၾကံ႕ခံကာ ဆက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ လမ္းခရီးသည္ ၾကမ္းတမ္းခက္ထေရာ္လွသည့္ အျပင္ ပူျပင္းေျခာက္ကပ္လြန္း ေသာေၾကာင့္ လမ္းခုလပ္ အဲဂုတၱဳ (အီဂ်စ္) ျပည္တြင္ ခရီးတေထာက္နားရန္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရသည္။ အီဂ်စ္ျပည္၏ ႏိုင္းျမစ္ႀကီးသည္ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕လြန္းေသာ ရာသီတြင္ တဒဂၤါ အေကာင္းဆံုး ခိုနားရာေနရာျဖစ္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ဤျပည္တြင္ အာၿဗံ ဒုကၡ အႀကီးအက်ယ္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့သည္။ အသက္အရြယ္ရၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း လွပဆဲ ျဖစ္သည့္ ဇနီးသည္ Sarai ကိုလိုခ်င္ တပ္မက္ေမာ သူ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ေယာက္ က သူ႔ကို သတ္ျဖတ္ သြားမည္ကို အစုိးရိမ္ပိုခဲ့မိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ Sarai အားမိမိ၏ ဇနီးအျဖစ္ မေဖာ္ျပဘဲ ညီမျဖစ္သည္ ဟု ထိုႏိုင္ငံတြင္ လူတို႔အားေျပာသည္။ Sarai သည္ အာၿဗံႏွင့္ညီမ တ၀မ္းကြဲ ေတာ္စပ္သူ လည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္၀က္ တစ္ပ်က္ မွန္သည္ ဟုလည္း ဆိုႏိုင္ပါသည္။

အီဂ်စ္ဘုရင္ႀကီးက Sarai ကို သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္သျဖင့္ အာၿဗံ နန္းတြင္းသို႔ေခၚကာ ဆုလဒ္မ်ားစြာ ခ်ေပးခဲ့သည္။ Hagar ဟု အမည္ရၿပီး ေနာင္တြင္ အာၿဗံ၏ သားဦးကို ေမြးဖြါးေပးခဲ့ေသာ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္သည္လည္း ထိုဆုလဒ္မ်ားႏွင့္တကြ ပါလာဟန္ရွိပါသည္။ ဘုရင္နန္းတြင္းတြင္ ကပ္ဆိုးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ေရာဂါကပ္ဆိုးသည္ ဘုရားသခင္ အျပစ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္ဟု ထိုေခတ္တြင္ ယံုၾကည္ၾကသည္။ ဘုရင္ႀကီးက Sarai ကို သိမ္းပိုက္မႈအေပၚ စိတ္မသန္႔ျဖစ္သျဖင့္ အာၿဗံအား ေမးျမန္းေသာ အခါ မိမိ၏ ညီမ၀မ္းကြဲေတာ္စပ္သည့္ အျပင္ ဇနီးလည္းျဖစ္ေၾကာင့္ ၀န္ခံခဲ့သည္။ အာၿဗံႏွင့္ အဖြဲ႕အား ဥစၥာပစၥည္း အေျမာက္အမ်ားကို ေပးလ်က္ အီဂ်စ္ ႏိုင္ငံ နယ္စပ္အထိ နန္းေတာ္အေစာင့္အေရွာက္ မ်ားခၿခံရံလ်က္ ျပန္လႊတ္ လိုက္သည္။

ခါနန္ျပည္ျပန္မေရာက္ခင္ Gerar အရပ္ေဒသေရာက္ေသာအခါ ထိုႏိုင္ငံ၏ဘုရင္ အဘိမလက္ ႏွင့္ အလားတူျပႆမ်ဳိးထပ္မံႀကံဳေတြ႕ရသည္။ သို႔ေသာ္ ဤ တစ္ႀကိမ္တြင္ ဘုရင္ႀကီးအဘိမလက္သည္ အာၿဗံအား ဘုရားသခင္၏ ေစတမန္ပေရာဖက္ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္သည္ဟု အိမ္မက္ျမင္သျဖင့္၊ အာၿဗံအား လက္ေဆာင္ပစၥည္း အေျမာက္အမ်ားေပးကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ႏွစ္အခ်ိန္အတန္ ၾကာေသာေနာက္ပိုင္းတြင္ အာၿဗံႏွင့္ တူေတာ္ေမာင္ ေလာတတို႔သည္ မိမိတို႔အသီးသီး ပိုင္ဆိုင္ ေသာ တိရိစၧာန္မ်ား အလြန္အမင္းမ်ားျပားလာေသာေၾကာင့္ စားက်က္ေနရာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အျငင္းပြါးစရာမ်ားျဖစ္လာတတ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လမ္းခြဲရန္ ဆံုးျဖတ္ၾကကာ အာၿဗံက တူေတာ္ေမာင္ ေလာတအား သူႀကိဳက္ရာ အရပ္ကို ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ သည္။ ေလာတသည္  စိမ္းလန္းစိုေျပၿပီး ခါနန္တစ္ႏိုင္ငံလံုး၏ အေကာင္းဆံုး စားက်က္ရွိ သည့္  ေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္ကမ္းဖက္ကို ေရႊးခ်ယ္ၿပီး အာၿဗံက ေလာတ မေရြးသည့္ဖက္သို႔  သူပိုင္ဆိုင္သည့္ တိရိစာၧန္မ်ားႏွင့္ ထြက္ခြါသြားသည္။ သို႔ေသာ္ ေလာတအတြက္ အေၾကာင္းမလွျဖစ္သြားရသည္မွာ ထိုအရပ္ေဒသသည္ အနီးအနားရွိ အျခားေသာ ဘုရင္မ်ား၊ အုပ္စုမ်ားကလည္း မ်က္စိက် လိုခ်င္ေသာေနရာ ျဖစ္ေနျခင္းပင္။ ေျမာက္ဖက္အရပ္မွ ဘုရင္ေလးပါး တို႔သည္ ထိုေဂ်ာ္ဒန္ျမစ္ကမ္း ၿမိဳ႕ကေလးမ်ားကို က်ဴးေက်ာ္ တိုက္ခိုက္လာၿပီး ရသမွ် လူ၊ ပစၥည္း၊ တိရိစာၧန္အားလံုးတို႔ကို လုယူသြားသည္။ ေလာတ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈအားလံုးလည္း ပါသြားသည္။

သို႔ေသာ္ေလာတ၏ ဦးေလး အာၿဗံသည္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ၿပီး သတင္းအခ်ိပ္အဆက္ရွိေသာေၾကာင့္၊ အာၿဗံသည္ သူ႔လက္ေအာက္ငယ္သား ၃၁၈ ေယာက္ႏွင့္၊ မိတ္ေဆြအခ်ဳိ႕တို႔ကို စုၿပီး ေျမာက္ပိုင္း ဘုရင္ေလးပါး တို႔ေနာက္သို႔ လိုက္ကာ သူတို႔လုယူသြားေသာ လူ၊ ပစၥည္းဥစၥာ၊ ကၽြန္ ႏွင့္ တိရိစာၧန္တို႔ကိုျပန္လည္ လုယူႏိုင္ခဲ့သည္။ အာၿဗံသည္ သူကိုယ္တိုင္အတြက္ ဘာတစ္ခုမွ်မယူဘဲ၊ ျပန္လုယူ၍ ရရွိေသာ အရာအားလံုး၏ ဆယ္ပံုတစ္ပံုကို Salem အရပ္ေဒသ တြင္ေနထိုင္ေသာ ဘုရားသခင္ ၏ တမန္ေတာ္ Melchizedek အားေပးလွဴသည္။ Salam အရပ္ေဒသ ကိုေနာင္တြင္ ေဂ်ရုရွလင္ ဟု ေျပာင္းလဲသမုတ္သည္။  ေလာတ  ေနထိုင္ေသာ အရပ္ေဒသ၏ ဘုရင္က အာၿဗံအား ျပန္လည္သိမ္းပိုက္ရရွိသည့္ လူမ်ားကိုသာ ျပန္ေပးရန္ ႏွင့္ ပစၥည္းမ်ားကို အပိုင္ယူရန္ေျပာေသာ္လည္း အာၿဗံက မယူဘဲ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။ အာၿဗံ၏ခ်မ္းသာ မႈအားလံုးသည္ ငါတို႔၏ ဥစၥာပစၥည္းမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္သည္ ဟုေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ သင္တို႔ေျပာဆိုမည္ကို မလိုလားေသာေၾကာင့္ မယူဘဲ ျငင္းဆန္ပါသည္ဟု (ကမာၻ ၁၄း၂၃) တြင္ေဖာ္ျပထားသည္။

အာၿဗံ၏သားႏွစ္ေယာက္
အာၿဗံ၏ဇနီး Sarai က ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္ရွိသည္အတိုင္း အာၿဗံသည္ ခါနန္အရပ္ေဒသကို အေမြအျဖစ္ ရရွိၿပီး သားရရွိရန္ သူႏွင့္မဟုတ္ဘဲ အျခားအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ျဖစ္မည္ဟုထင္မွတ္သည္။ Sarai သည္ ထိုအခ်ိန္တြင္ အသက္ ၇၆ ႏွစ္ရွိၿပီး အာၿဗံသည္ ၈၅ ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အီဂ်စ္ ႏိုင္ငံမွ ရရွိခဲ့ေသာ ကၽြန္မ Hagar ႏွင့္ လင္ေယာက်ာၤး အာၿဗံ အား စပ္ယွက္ေစၿပီး သားေမြးေစသည္။ အစၥေမးလ္ အမည္ရေသာ သား ေမြးသည္။ ဘုရားသခင္ေပးခဲ့ေသာ ကတိသည္ ဤသား မဟုတ္ခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္က ကၽြန္မ Hagar ေမြးေသာသားသည္လည္း အာၿဗံ၏ သား ပင္ ျဖစ္ ေသာၾကာင့္ေကာင္းႀကီးေပးမည္။ လူမ်ဳိး ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ ဖခင္ႀကီးျဖစ္ေစမည္ဟု ကတိေပးသည္။ ယေန႔ အာရပ္ လူမ်ဳိးတို႔၏ ဖခင္ႀကီးသည္ ထိုသား အစၥေမးလ္ ျဖစ္သည္ဟု လူအမ်ားတို႔က ယံုၾကည္ၾကသည္။

ေနာက္ထပ္ ၁၅ ႏွစ္ခန္႔ ကုန္လြန္သြားအခ်ိန္တြင္ Sarai သည္ အသက္ ၉၀ ခန္႔ရွိၿပီး အာၿဗံ သည္ ၉၉ ႏွစ္ျဖစ္လာေသာ အခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ခါနန္ျပည္ႏွင့္ သူေပးေသာ ကတိေတာ္ကို မည္သူအားျဖင့္ ေပးမည္ကို ထင္ရွားစြာသိရွိေစသည္။ ထိုကတိေတာ္မွာ အာၿဗံႏွင့္ ဇနီး Sarai အားျဖင့္ ရေသာ သားျဖင့္ ျဖစ္သည္။

ထိုေခတ္ထိုအခ်ိန္တြင္ တန္ခိုးအာဏာ ရွိသူ၊ မင္းလုပ္သူတို႔သည္ သူတို႔၏ ဘ၀အေျပာင္း အလဲျဖစ္ခ်ိန္ တြင္ ဘ၀မွတ္ေက်ာက္ အျဖစ္ နာမည္   ေျပာင္းေလ့ရွိၾကသည္။ နာမည္သစ္ တစ္ခုခု ကိုခံယူေလ့ရွိၾကသည္။ ထိုနည္းအတိုင္း ဘုရားသခင္က အာၿဗံ ၏အမည္ကို အာၿဗဟံ (Abaraham) ဟု၄င္း Sarai ၏အမည္ကို ဆာရာ (Sarah) ဟု၄င္း ေျပာင္းလည္း သမုတ္သည္။ ဤအျဖစ္အပ်က္သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အာၿဗဟံ ၾကား ျဖစ္ပ်က္ ေသာ သာမန္ ကတိေတာ္ တစ္ခုမွ်သာ မဟုတ္ဘဲ ဘုရားႏွင့္ အာၿဗဟံ အၾကားျပဳလုပ္ေသာ ပဋိညာဥ္သစၥာ တရား (covenant) ျဖစ္သည္။ ဤသစၥာတရား အတည္ျဖစ္ျခင္း အထိမ္းအမွတ္အတြက္ အာၿဗဟံ သည္ မိမိ မိသားစု ႏွင့္ ကၽြန္မ်ားအားလံုးထဲမွ အမ်ဳိးသားအားလံုးတို႔ကို အေရဖ်ားလွီးျခင္း (Circumcision) ျပဳလုပ္ရသည္။ ဘုရားသခင္က ဤအေရဖ်ားလွီးျခင္း ေၾကာင့္ သင္၏ ကိုယ္ခႏၶာသည္ ငါ၏ ထာ၀ရ တည္ေသာ ပဋိညာဥ္သစၥာ တရား ၏ အထိမ္းအမွတ္ကို ေဖာ္ျပသည္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ဤ ဓေလ့ကို ယေန႔ထိတိုင္ေအာင္ ဂ်ဴးလူမ်ဳိးမ်ားတို႔ က်င့္သံုးၾကသည္။ Berit Mila ဟုေခၚၿပီး ပဋိညဥ္တရားအတြက္ အေရဖ်ားလွီးျခင္း ကိုခံယူေသာ ေဟဗရူး လူမ်ဳိး ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။

နာမည္ေျပာင္းၿပီး မၾကာခင္ အခ်ိန္တြင္ အာျဗဟံ ႏွင့္ ဆာရာ ေနထိုင္ေသာ တဲ သို႔ ဧည့္သည္ အဂႏၱဳ ႏွစ္ဦး ေရာက္ရွိလာၿပီး တစ္ႏွစ္အတြင္း ဆာရာ သည္ သားရတနာကို ဖြါးျမင္မည္ဟု ေျပာသည္။ အျပင္တြင္ ဧည့္သည္ ႏွစ္ဦးေျပာသည့္ စကားကို အခန္းတြင္းမွ ၾကားသည့္ အသက္ ၉၀ အရြယ္ ဆာရာသည္ ရီေမာ လိုက္မိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ေမြးဖြားလာမည့္ သားကို Isaac ဟု သမုတ္သည္။ ရီေမာသည္ ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။

Isaac ေမြးခ်ိန္တြင္ အီဂ်စ္ ကၽြန္မ Hagar ႏွင့္ ရေသာသား အစၥေမးလ္ သည္ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္သည္။ ထိုေခတ္အခါ ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ သားႀကီးၾသရႆ သည္ သားငယ္မ်ားရရွိေသာ ဖခင္၏အေမြထက္ ႏွစ္ဆေက်ာ္ ရရွိခံစားခြင့္ရွိသည္။ ထို႔အျပင္ ကၽြန္မ Hagar သည္ ဆာရာ ကသား Isaac ကိုမေမြးခင္ အခ်ိန္အထိ မိမိသာလွ်င္ အာျဗဟံ အား သားေမြးေပးႏိုင္သူ ျဖစ္သည္ဟု မိမိ၏ သခင္မ ဆာရာအေပၚ ရံဖန္ရံခါ မေခ်မငံ ဆက္ဆံ တတ္ခဲ့ ဟန္ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆာရာ သည္ မိမိ၏ ရင္ေသြးသားငယ္ အတြက္ ေၾကာင့္ သားႀကီးျဖစ္သူ အစၥေမးလ္ ႏွင့္ ကၽြန္မ မိခင္အား ႏွင္ထုတ္ရန္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူအား တိုက္တြန္းသည္။

အာၿဗဟံ သည္ သားႀကီး အစၥေမးလ္ ကို လည္း အသည္းႏွင့္ေအာင္ခ်စ္ေသာေၾကာင့္ ဆာရာ၏ေတာင္းဆိုမႈ အတြက္ ရင္ကြဲလုမတတ္ ခံစားခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္က အစၥေမးလ္ အတြက္ စိတ္မပူရန္ႏွင့္ လူမ်ဳိးႀကီး တစ္မ်ဳိး၏ ဖခင္ႀကီးျဖစ္ေစမည္ ဟုကတိေပးကာ ဆာရာ ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လိုက္ေလ်ာရန္ အခြင့္ေပးသျဖင့္ ကၽြန္မ Hagar ႏွင့္ သားႀကီး အစၥေမးလ္ ကို အိမ္မွ ႏွင္ထုတ္လိုက္သည္။

ႀကီးစြာေသာစံုစမ္းျခင္း
သားငယ္ Isaac ၃၇ ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ေသာ အခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္က အာျဗဟံထံ သားအားျဖင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္း ျပဳလုပ္ရန္ ေစခိုင္းသည္ဟု ဂ်ဴးလူမ်ဳိးတို႔၏ ဆိုရိုးစကားမ်ားကဆိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆာရာသည္ သားငယ္ Isaac အသက္ ၃၇ ႏွစ္တြင္ ေသသည္ ဟုေျပာစမွတ္ရွိသည္။ သားငယ္ကိုသတ္ၿပီး ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္း ျပဳလုပ္ရန္ ဘုရား၏ေစခိုင္းခ်က္ေၾကာင့္ ႏွလံုးကြဲၿပီး အသက္ ၁၂၇ တြင္ေသဆံုးသြားသည္ဟုဆိုသည္။

က်မ္းစာထဲတြင္မူ Isaac ထိုအခ်ိန္တြင္ အသက္မည္မွ်ရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားျခင္းမရွိပါ။ သားအဖ ႏွစ္ေယာက္သား Beersheba အရပ္တြင္ရွိေသာ အိမ္မွ သံုးရက္ခရီးေ၀းေသာ Moriah ေတာင္ရွိရာသို႔ ခရီးျပဳသည္ဟုဆိုပါသည္။ Moriah ေတာင္ကုန္းဟု အမည္ရေသာ ေဂ်ရုရွလင္ ၿမိဳ႕လယ္တစ္ေနရာတြင္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေသာအခါ ေဆာ္လမြန္ ဘုရင္ႀကီးက ဘုရားေက်ာင္းႀကီးတစ္ခုကိုတည္ခဲ့ၿပီး၊ ဤ ေနရာတြင္ပင္ အစၥလမ္ ဘာသာ၀င္တို႔၏ အမိုး၀ိုင္း (doom) အေဆာက္အဦး ႀကီးတစ္ခုက ယေန႔ေခတ္တြင္ ေနရာယူကာ ေဂ်ရုရွလင္ တစ္ၿမိဳ႕ လံုးမွလွမ္း ျမင္ေနရသည္။ အာၿဗဟံ တို႔သားအဖ တက္ေရာက္ခဲ့ေသာ Moriah ေတာင္သည္ ဤေဂ်ရုရွလင္ ၿမိဳ႕လယ္ရွိ အထင္ကရေနရာ Moriah ေတာင္ကုန္းႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္မည္ ဟုပညာရွင္မ်ားက ယံုၾကည္သည္။

ဘုရားစကားကို တေ၀မတိမ္း လိုက္နာေသာ အာျဗဟံသည္ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္ ေက်ာက္တံုးပလႅင္ တည္ၿပီး သားကိုသတ္ရန္ ဓါးကို ေျမာက္လိုက္ေသာ အခ်ိန္တြင္၊ ဘုရားသခင္၏ေကာင္းကင္ တမန္ေတာ္ တစ္ပါး ေပၚၿပီး သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ေၾကာက္ရြံ႕သူျဖစ္သည္ကို သိရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ သားကို မထိမခိုက္ေစရန္ အမိန္႔ေပးကာ ယဇ္ေကာင္းအားျဖင့္ ကိုးကြယ္ျခင္း အမႈကိုျပဳႏိုင္ရန္ သိုးတစ္ေကာင္ကို ေပးသည္ ဟု က်မ္းစာ (ကမာၻ ၂၂း၁၂) တြင္ေဖာ္ျပပါရွိသည္။

ဓမၼသစ္က်မ္းစာတြင္ ဖခင္ ျဖစ္ေသာ အဖဘုရားသခင္ႏွင့္ ယဇ္ေကာင္ျဖစ္ေသာ သား သခင္ေယရႈ အေၾကာင္းကို ဤ အျဖစ္အပ်က္က ႀကိဳတင္ နိမိတ္ျပသည္ဟုဆိုႏိုင္ပါသည္။ အၿဗဟံ က အလြန္ ခ်စ္ေသာသားကိုပင္ မႏွေမွ်ာဘဲ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္ ျပဳခဲ့သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အခ်စ္ဆံုး သားေတာ္ သခင္ေယရႈ၏ အသက္ကို မႏွေမွ်ာဘဲ အျပစ္သားလူသားအားလံုးအတြက္ စေတးခံကာ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းကိုအမႈကိုျပဳခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ အတိမ္အနက္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ နားလည္သေဘာေပါက္ခံယူ ၾကရန္ အေရးႀကီးလွပါသည္။

အာၿဗဟံသည္ ခ်စ္ဇနီး ဆာရာ ေသဆံုးၿပီး ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ေလးဆယ္ခန္႔ အသက္ရွင္ေသးသည္။ ထို႔ေနာက္ မိသားစုအတြက္ ဂူသခၤ်ဳိင္း အျဖစ္ ၀ယ္ယူ ထားေသာ Hebron အရပ္ေဒသရွိ Machpelah ဂူ၌ ခ်စ္ေသာ ဇနီး ဆာရာ၏ေဘးတြင္ သၤၿဂိဳလ္ၾကသည္။ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာျမင့္ေသာအခါ သား Isaac ခ်စ္ဇနီး Rebekah ႏွင့္ Leah တို႔အျပင္ Jacob တို႔ကိုလည္း ဤ ဂူသခၤ်ဳိင္းတြင္ပင္ သၤၿဂိဳလ္သည္။ ယေန႔ ဤ ဂူသခၤ်ဳိင္း ေနရာတြင္ အစၥလမ္ တို႔၏ ဗလီ (mosque) တစ္ခုရွိၿပီး၊ ထို ဗလီကို Tomb of the Patriarchs ဟုေခၚသည္။ ထို ဗလီ ကို ေဟရုဒ္ ဘုရင္ႀကီးက လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္  ႏွစ္ေထာင္ ခန္႔ ပါတ္၀န္းက်င္တြင္ တည္ေဆာက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀၀ ခန္႔တြင္ မူဆလင္ဘာသာ၀င္ တို႔ကသိမ္းပိုက္ကာ ယေန႔ထိတိုင္ေအာင္ ဗလီ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယေန႔ ဤ အရပ္ေဒသသည္ ပါလက္စတိုင္းတို႔ ၏နယ္ေျမထဲတြင္ ရွိေသာ္လည္း ဂ်ဴးဘာသာ၀င္ တို႔အား အကန္႔ အသတ္ျဖင့္  ၀င္ေရာက္ ကိုးကြယ္ ၾကည္ညိဳခြင့္ေပးထားသည္။

ေသာင္းႏိုး

Ref: Who’s who and Where’s where in the Bible